- υπερπλασία
- η мед. гипертрофия органической ткани, разрастание ткани
Νέα ελληνική-Ρωσικά λεξικό. И.П. Хориков, М.Г. Малев. 1980.
υπερπλασία
Смотреть что такое "υπερπλασία" в других словарях:
υπερπλασία — η, Ν 1. (ιατρ. φυσιολ.) αύξηση τού όγκου ενός ζωντανού ιστού ή οργάνου, η οποία οφείλεται σε πολλαπλασιασμό τών κυττάρων του 2. (βοτ. ζωολ.) υπερβολική ανάπτυξη, δηλαδή αύξηση τού όγκου ενός ιστού ή ενός οργάνου σε ένα ζώο ή σε ένα φυτό, η οποία… … Dictionary of Greek
ινοκυστικές αλλαγές του μαστού — Καλοήθης κατάσταση του γυναικείου μαστού, που χαρακτηρίζεται από υπερπλασία του συνδετικού ιστού ή και του αδενικού επιθηλίου, σχηματισμό κυστών κλπ. Σύγχρονα έγκυρα συγγράμματα αναφέρονται στην κατάσταση αυτή ως ι. α. του μ., ενώ άλλα υιοθετούν… … Dictionary of Greek
Hyperplasie — Histopathologisches Bild einer diffusen Hyperplasie der Schilddrüse (HE Färbung) Klinisch: Hyperthyreose Die Hyperplasie (zu altgriechisch: ὑπέρπλασία, neugriechisch: υπερπλασί … Deutsch Wikipedia
κηκίδα — Ανώμαλη υπερπλασία, που σχηματίζεται σε διάφορα μέρη ποωδών, θαμνωδών και δενδρωδών φυτικών ειδών. Ο σχηματισμός της κ. οφείλεται τις περισσότερες φορές στην εναπόθεση αβγών από τα έντομα. Σπανιότερα οι κ. προκαλούνται από τη δράση χημικών ουσιών … Dictionary of Greek
παχυδερμία — (Ιατρ.). Η μόνιμη αύξηση του πάχους του δέρματος, που οφείλεται σε χρόνια υπερπλασία του ινώδους ιστού του δέρματος, του υποδόριου συνδετικού ιστού και συχνά και των μυών. Η π. καλύπτει τα κάτω άκρα και το όσχεο. Το δέρμα εκείνου που υποφέρει από … Dictionary of Greek
υπερπλαστικός — ή, ό, Ν [υπερπλασία] ιατρ. (για εξεργασίες) αυτός που προκαλεί υπερπλασία («υπερπλαστική κύστη») … Dictionary of Greek
θηλασμός — Η πρώτη μορφή διατροφής των νεογνών του ανθρώπου και γενικότερα των θηλαστικών ζώων. Οι τρόποι και η διάρκεια του θ. ποικίλλουν ανάλογα με τα διάφορα είδη. Κατά τη διάρκεια της κύησης, ο μαστός ή μαζικός αδένας υφίσταται μεταβολές από την… … Dictionary of Greek
θυρεοειδής — Ο μεγαλύτερος ενδοκρινής αδένας του ανθρώπου. Βρίσκεται στο μπροστινό και κάτω μέρος του λαιμού, κάτω από το υοειδές οστό και μπροστά από τον λαρυγγοτραχειακό σωλήνα. Αποτελείται από δύο λοβούς, δεξιό και αριστερό, που ενώνονται με έναν ισθμό. To … Dictionary of Greek
κερατοδερμία — Δερματική πάθηση που χαρακτηρίζεται από πάχυνση της κεράτινης στιβάδας της επιδερμίδας και προσβάλλει συχνότερα τα χέρια και τα πόδια. Υπάρχουν δύο μορφές κ.: η ιδιοπαθής και η δευτεροπαθής. Η πρώτη, γνωστή και ως νόσος του Μελέντα, είναι… … Dictionary of Greek
κρεατοελιά — η περιγεγραμμένη υποστρόγγυλη θηλωματώδης υπερπλασία τής επιδερμίδας με σημεία υπερκερατώσεως, η ακροχορδόνα. [ΕΤΥΜΟΛ. < κρεατο (βλ. κρε[ο] ) + ελιά] … Dictionary of Greek
λεμφατικός — ή, ό ιατρ. 1. αυτός που οφείλεται σε ανωμαλία τού λεμφικού συστήματος 2. το αρσ. και θηλ. ως ουσ. αυτός που πάσχει από λεμφατισμό και παρουσιάζει αδυναμία αντίστασης στις λοιμώξεις 3. φρ. «λεμφατική διάθεση» προδιάθεση ενός οργανισμού για… … Dictionary of Greek
